insan kalabalığı sever.
kalabalıklaştıkça kabalaşır.
aynılaşır.
adımlar sıklaşır.
bakışlar sıkılır.
hayat durağanlaşır,
hayat akar gider farksız.
kenardan ney sesi duyulur.
yalnızlığı çalar o insan.
hemen fark edilir.
hüzün hissedilir.
insan keşfedilir.
o insan sadedir.
kalabalık hayattan bıktırır.
gözler günaha girmekte yarışırken
ortam kızışır.
kızlar adımlarını hızlandırırken
erkekler takipte ustalaşır.
kalabalık düşünceleri alır götürür.
ayaklar altına serer düşünüşleri,
gelen geçen çiğner.
ağızlar aldırmaz.
kaldırımlar bu kadar yükü kaldırmaz...
ve insanlık çöker.
dibe vurur ahlak.
beşer kalır bardağın dibinde.
tortusu beş para etmez bu beşerin.
hangi su paklar bu zihniyeti?
kalabalıktan uğultular yükselir.
niyaz değil bu;
kuru gürültü.
bu sefer kuru gürültüyle ilerler papuçlar.
köşe başında insanlar.
köşelerle çevrilmiş sokaklar..
sıkışmış kalmış insanoğlu..
yardım bekler bu beşer.
bu gidişle bu bekleyiş uzar..
bir ses duyulur
ey insanlar, Allah ın ipine sarılın!
